DİNG DONG

DİNG DONG

Dilim dışarıda çok yorgunum ertesi
Kendimi kovalamaktan bu proleter yarışta
Sığındığım her öykü mutsuz sonla bitiyor
Nasılsa kimse anlamıyor şiirimi işte bundan

Yessenin türüyorum alttan alta kendine mülteci
Ve Lorca, işaret parmağı kendine dönük
Yırt diyorum sana atardamarını çünkü ben
O damarlarda tutsağım öncesizden beri

Bir kibrit çaksan şaşkaza deli karanlıkta
Tutuşacak şiirim baştanbaşa ve gölgen
Sana inat ırayacak senden öteye çok daha

Unutma, gül düştüğü yerde kanar ve
Olduğu yerde de, gülse; ama insan
Her aynada izdüşmez kendine bir şiiri yoksa

Bir çan kulesi olaydım; sen tam yürürken boşluğa

Ding dong ding dong ding dong ding don

Muammer Karadaş
8(9). 11. 1999 Bahçelievler