YOKSUN YA, VARDIN

YOKSUN YA, VARDIN

Sen kimdin, girdin bir macera gibi kanıma Her girişimde sana yeni bir coğrafya gibiydin Göklerinde bulutlar çarpışır ulurdu yıldırımlar Kınından sıyrılan bıçaklar gibi puslu havalarda Eritti kimsesizliğimi suç kokan ıtırlı vadin Nasıl bir yaban atı koşar gibi çayırlarda Attım eskisini yeni bir ben oydum o kokundan Dalgalarının varlığımı ıslattığı sıcak, kaygan Yoruldu yokuşlarında dilim, aç bir girdap uyandı Emdi, ne yoğun bir depremdi, çok sarsıldım Yüreğimden besledim önce olmaz huylar kattım sana Sonra azgın damarlarımdan besledim beyaz beyaz Bir gece iri bir şafak patladı ağzında beyaz beyaz Besledim aykırılığımdan çıkmaz bir yola koydum Dönülmez bir yola koydum mut bir su oldu da Ben biraz eksiktim sen biraz eksiktin önce Islanmak eksikti, gitmek ve gelmek eksikti biraz Çığlıklar eksikti, dağ-çayır, kasırgalar da öyle Sen bendin biraz ben de sen ikimiz bir yola düştük Önce kimdin sen ben kimdim önce: tek telli saz Sen beni yendin güzel düşman ben seni, öyle aradım Bir kentin yağmurlu sokaklarında hep bizi aradım Muammer Karadaş  (BİR TETİK BOŞLUĞUNDA [1997]'dan)