SANA SON BİR ŞİİR DAHA

SANA SON BİR ŞİİR DAHA

Bir hüzün sarkacı bu öyküde de
İkimizin arasında gidip gelen
İnatçı sarmaşığı kırılmış saksıların
Kopardıkça büyüyen aşklar gibi

Günbatımlarını adıyorum sana
Bu şarkımı tut ve bırakma
İster kendi rengine boya onu
İster bırak uykularını bölsün
Ya da çık sokağa çocuklara dağıt
Ben uykusuz geceler adıyorum sana

Ben yolculuklar adıyorum sana
İster git dönme bir daha
Gemi gibi donatıp yüreğimi aşkla
Çünkü ben kıyılarına vurdum senin
Güneşe tutulan bir ayna içinden
Gözlerimi gözlerimi adıyorum sana

Bu kırgınlıklar tarihçesini sen yazdın
Ben bu tarihçeyi adıyorum sana
Sen en bitmez düğünümsün benim
Spartaküs gençliğimde çarmıha gerilen
Krematoryumlarda girdiğim gerdeksin

Artık sana şiir yazmamayı adıyorum

MUAMMER KARADAŞ
(AŞKTA SAKINMAK OLMAZ'DAN [1987])